İZMİR KİTAP FUARI

İzmir’ e gidiyoruz.

Bayındır’ dan geçerken yollardaki çiçeklere bayıldım. İnsanın içini açıyor doğrusu.

 

   

Sevgilimin karavan ile ilgili halletmesi gereken bir iki şey var. O Dolfin Karavan’ a giderken beni Fuar’ a bırakıyor. Kitap fuarını gezmek istiyorum.

 

   

   

Burası bana huzur veriyor. Sakin, temiz ve dingin.

Hele sabahın bu saatlerinde daha da güzel. Bir banka oturup, kitap fuarının açılmasını bekliyorum.

Nasıl olsa fuardan alacağım için, yanıma kitap almamışım.

  

Girişte uzun bir kuyruk var. İlkokul çocuklarını getiren otobüsler var etrafta. İçim, ülkemin geleceğine dair umutla doluyor.

Fakat anlamsız bir durum var ortada. Küçücük çocukların üzerini aramak gibi bir işgüzarlıktan dolayı, dışarıdaki kuyruk bir türlü ilerlemiyor.

Bu saatte okullardan gelen ziyaretçilerden başka kimse olmadığından, beni de öğretmen zannederek yan kapıdan içeri alıyorlar.

( Nedense küçük çocukları benden daha tehlikeli bulmuş olmalılar)

 

Aradığım bir kaç kitap var. Öncelikle bir arkadaşımın kızı olan Can Gürses’ in  yazdığı ” Ölüyordum, geçerken uğradım”.

Neyse ki ortalık sakinken, istediklerimi alma imkanı buluyorum.

Birazdan içerisi cıvıl cıvıl çocuk sesleri ile doluyor. Küçücük elleri ile, ceplerinden çıkardıkları paraları uzatarak, istedikleri kitapları satın almaya çalışmalarını keyifle izliyorum.

“Bu çocuklar kitap okuyor” diye bağırmak istiyorum.