MUTLU ÇOCUKLUK
- 1
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
Ben çok şanslıyım.
Annem ile babamın bana verebileceği en büyük hediyeye sahibim.
MUTLU ÇOCUKLUK…
Çocukluğuma dair hatırladığım travmalarım yok.
Dr. House karakterini canlandıran Hugh Laurie adındaki aktörün, dizinin bölümlerinden birinde, şöyle bir sözü vardı.
” Her aile çocuğuna zarar verir”
Evet ileriki yaşlardaki davranışlarımızın temelini, geçirdiğimiz çocukluk belirliyor ama, ben buradaki sözün fazla abartılı olduğunu düşünüyorum.
Geçmişi düşündüğümde, evet ben de azarlandım, bazen dayak da yedim, ama sevildiğimi hep hissettim.
Buradaki asıl üzerinde durulması gereken şey sevgi ve güven duygusu.
Her evde ufak tefek kavgalar, tartışmalar olur, ama birbirlerini seven ve saygı duyan ebeveynlerin yetiştirdiği çocuklar, kendilerini hep güvende hisseder.
Aileler boşanabilir de. Bu ayrılığın çocuğa nasıl yansıtıldığı önemli olan. Eğer çocuğa, bu ayrılığın kendisi yüzünden olmadığına, anne babanın birbirlerini ve çocuğu sevmesine rağmen sadece birlikte yaşamak istemediği iyi anlatılırsa, annesini ve babasını istediği zaman görebilmesi sağlanırsa, eşler çocuğu birbirlerine karşı bir intikam aracı olarak görmezlerse, çocukta bu durumun getirdiği duygusal fırtına çok kolay atlatılır.
20 yıl önce kaybettiğim babam, O ölene kadar, en yakın arkadaşımdı. Annemden hiç gizli, saklım olmadı.
Dedemi hiç tanıma şansım olmamasına rağmen, babaannem ile 17 yıl geçirdim.
Hafta sonları babaannemin evinde geçirdiğim saatleri hep keyifle hatırlarım. Hiç bir şeyden şikayet etmezdi, torunlarının her istediğini yerine getirmeye çalışırdı.
Mutlu bir evde yaşadığını tahmin ettiğim babam da bize, kendi evinde gördüğünü sağlamıştı.
Tatlı-sert bir otorite, ama hep sevgi ve saygı dolu.
Anneannem ve diğer dedem ise, 1925 ler de birbirlerine çok aşık olarak evlenmişler. Diğer dedemi de tanıma şansım olmadı ama, ölene kadar anneannemin dilinden, dedemin adı hiç düşmedi.
Söylediğim şeylerin, zengin ya da fakir olmakla hiç alakası yok. Mutlu olmak için paraya ihtiyacımız yok. Yaşamaya yetecek para her zaman kazanılabilir.
Ancak mutlu olan insanlar, mutlu yuvalar kurarlar ve mutlu çocuklar yetiştirirler.
Benim için eş seçerken en önemli kriter ailesiydi. Nasıl bir ailede yetişti sevdiğim kişi?
Çünkü herkes öğrendiği gibi davranır.
Çok şanslıydım, mutlu çocuk, mutlu eş, mutlu anne oldum.
Çocuklarınıza verebileceğiniz en büyük hediye bu.
Maddi sıkıntılar, üzüntüler, kayıplar gelip geçer. Bütün bunları yaşarken verdiğiniz tepkiler eğer olumsuz ise, öfke, kızgınlık, nefret içeriyor ise, bir dakika durun ve düşünün.
Çocuğumu ve dolayısı ile bir sonraki kuşağı nasıl etkiliyorum?
Sadece sevmek yetmiyor, bunu gösterin, söyleyin, bırakın sizin istediğiniz gibi değil, mutlu yaşasın.