YA KARAVANDA BAŞINIZA BİR ŞEY GELİRSE?

Biliyorsunuz geçen sene Mayıs ayında ayağımı kırmıştım. 6 ay kadar hayatım felç olmuştu. Alçı dönemi, alçı alerjisi dönemi, varis çorabı dönemi diyerek oldukça zorlu bir süreç geçirmiştim.

Bu sene de Mayısın başında İzmir’ de eşimin ayağı kırıldı. Karavandan inerken geriye doğru attığı adımda ayağı kaldırımdaki bir yarığa girdi ve kırıldı.

• 

• 

Bazı durumlarda insan çaresiz kalıyor. Evinizin olmadığı yabancı bir şehirde, bir karavanda, üstelikte karavanın içinde bir köpekle birlikte kalakaldık.

İlk şok, hastane, röntgen,alçı vs. sorunlarını atlatınca, ne yapabileceğimizi düşünmeye başladık. İstanbul’ a evimize mi dönmeliyiz?

Doktor 3 hafta üzerine hiç basmamasını söyledi ama, alçılı ayakla karavanda nasıl yaşayacaktık?

Sonunda alçı yerine atel takılsa, en azından kendi ihtiyaçlarını daha rahat karşılayabileceğini düşündük. Gittiğimiz başka bir doktor da bunu uygun buldu. Alçı çıkarılarak atel takıldı. Atelin içindeki yastıklar şişirilince alçı görevi yapıyor ve yükün ayağın üzerine binmesi engelliyor.

• 

• 

Sorunun en önemli kısmını halletmiştik. Eve dönmek yerine, Bodrum’ a oğlumuzun yanına gidip, bu dönemi orada geçirmeye karar verdik.

Bizi İzmir’den Bodrum’a götürecek bir şoför aramaya başladık. Bu noktada, karavanımızın imalatını yapan Dolphin karavanın sahibi İsa Türkmen yardımımıza yetişti ve bize bir şoför ayarladı.

Böylece ayağı kırıldıktan 6 gün sonra, anneler gününde hep birlikte Bodrum’a doğru yola çıkabildik.

Yolda verdiğimiz yemek molasında, Kır Çiçeği pide salonunda, yemek yapmaya meraklı küçüklerin, hazırlamaya çalıştığı minik pideler de çok hoş bir sürprizdi doğrusu.

• 

• 

Nihayet Bodrum’ da çocuklarımızın yanındayız.

20 günlük dinlenme sürecini burada atlatacağız.

Bu duruma da şükretmek gerekiyor. Ya ıssız bir yerde başımıza bu gelseydi? ya gece olsaydı? Her şeyde bir hayır olduğuna inanmak gerekiyor galiba……