KARAVANCILAR FARKLIDIR

Geçen gün ormandaki bir çeşmeden karavanın tankına su doldururken düşündüm. Karavancılar farklı insanlar, karavancı olmak farklı bir duygu. Neden mi?

Karavancılar her şeyin değerini daha iyi biliyor ve anlıyor da ondan.

Bizler karavanda yaşarken suyun kıymetli olduğunun farkındayızdır. Az su kullanarak yemek yapmayı, bulaşık yıkamayı, temizlik yapmayı biliriz. Musluktan akan her damla su değerlidir bizim için. Çünkü tankları doldurmak için, park ettiğimiz yerden kalkmak zorundayızdır.

Çok fazla enerji tüketmeden yaşarız. Işıkları söndürürüz, her seferinde hidroforun düğmesini kapatırız. Ertesi gün eğer güneş olmazsa sıkıntı çekeceğimizi biliriz.

Ocağı boş yere açık bırakmayız, kahve için kaynattığımız suyu, daha sonra kullanmak üzere termosa boşaltırız.

Kısaca az ile yetinmeyi öğreniriz. Elimizdeki, sahip olduğumuz her şey değerlidir bizim için. Okuduğumuz kitaplarımız, ilaçlarımız, yedek pillerimiz, erzağımız, içme suyumuz, telefon şarjımız, sigaramız, içkimiz hatta kıyafetlerimiz bile.

Şehirde yaşarken, hiç düşünmeden bol bol harcadığımız her şey, karavanda yaşarken değerlidir.

Değer bilmeyi ve değer vermeyi öğreniriz. İş ve ev yaşamı koşturmasında, farkına varmadığımız detayları görmeyi öğreniriz.

Geceleri yıldızların üzerimize yağmasını, sabahları muhteşem gün doğumunu, üşüdüğümüzde sarındığımız battaniyenin sıcaklığını, yudumladığımız kahve ya da içkinin tadını, ciğerlerimize çektiğimiz havanın temiz kokusunu, sağlıklı olmanın keyfini, televizyon seyretmek yerine müzik dinlemeyi ve kitap okumayı, yollardan çiçek toplamayı, kısacası hayatı ıskalamamayı öğreniriz.

Ben, hayatımızda yaptığımız en doğru işin bir karavan sahibi olmak olduğunu düşünüyorum.

Yollarda olmak, bilinmeyene yolculuk, değer verdiğim şeylerin değişmesi, bana çok iyi geldi doğrusu.