Vücut Dekorasyonu

Görüşmeyeli epey zaman oldu biliyorum…..

Ama ne yazık ki, son zamanlarda ulnar sinirlerimin sıkışması yüzünden, sol kolumu kullanamaz hale gelmiştim.
5 Nisan da bu yüzden, Dr. Cengiz Türkmen tarafından gerçekleştirilen ve 3 saat süren bir ameliyat geçirdim.

İnsanın ameliyatı yapan doktor arkadaşı olunca , aşağıdaki gibi ameliyathane fotoğrafları oluyor.
Hatta yapılan ameliyatın kare kare fotoğrafları bile var.

 

Sizi ürkütmemek için, tam bayılırken çekileni yayınlamakla yetineceğim.

 

Bugün bu konuda yazmamın nedeni, operasyon sonrası düşüncelerimi paylaşmak için.

Hayatımızda hiçbir şeyin kıymetini ne yazık ki- çok klişe bir laf olacak ama- kaybetmeden bilemiyoruz.

Şu anda ameliyatın üzerinden 23 gün geçti ve ben ancak bu satırları yazacak duruma gelebildim.
Bütün bu süre zarfında, giyinmek ve tüm temel ihtiyaçlarımı karşılamak dahil hiç bir şey yapamadım.
İnsanın burnunu doğru dürüst silmesi için bile iki eline ihtiyacı olduğunu, ancak başıma gelince fark edebildim.
Ameliyattan beri kolumu hiçbir yere dayamamam gerekiyor.
Lütfen dener misiniz, kolunuzu, dirseğinizi, bileğinizi hiç bir yere değdirmemeye. Neredeyse imkansız.
Bu arada tek kolla soyunmanın, giyinmekten daha zor olduğunu öğrendim.
Ayrıca hastane de geçen sürede, hemşirelerin size nasıl geri zekalı muamelesi yaptığına şahit oldum.
Filmlerde gördüğümüz ameliyathane görüntülerinin gerçeği yansıtmadığını gözlemledim.
Doktorların ameliyat sırasında-ben sadece bayılmadan öncesi süreyi biliyorum-kendi aralarında günlük hayat üzerine konuşmalarını duydum.
Hastanelerin artık lüks bir otel zihniyeti ile idare edildiğini fark ettim.
Ve yaşamın ne kadar pamuk ipliğine bağlı olduğunu hissettim. 

Biliyorsunuz bu blogda sizlerle  dekorasyon adına bir şeyler paylaşıyorum.
Bu operasyon da vücudumu dekore etmek içindi.

Tüm bu süreç zarfında, en şımarık ve kaprisli hallerime bile sabırla yaklaşan ve hiç yanımdan ayrılmayan sevgilime teşekkür ederim.