FELAKET GELİYORUM DEMEZ

Eşimin kırık olan ayağı artık daha iyi durumda. Bütün dinlenme dönemini çocuklarımızın yanında Bodrum’da geçirdik ama, şimdi geri dönmemiz lazım, yapacak işlerimiz var. Aynı zamanda, eşimin yeğeninin İzmir’deki doğum gününe yetişeceğimize de söz verdik.

Bodrum’a gelirken bizi bir şoför getirmişti. Şimdi ise, eşim karavanı kullanabileceğini söyledi.

Sabah 10.50 gibi, çocuklarımıza veda ederek Bodrum’dan yola çıktık.

Benzin ve sigara alımından sonra keyifle yola koyulduk.

• 

• 

Her şey yolunda gidiyor, sevgilimin ayağı hiç bir problem yaratmıyor derken, tam Söke’yi geçmiştik ki güm diye bir ses duyuldu. Ben, Allah korusun arkadaki motorsiklet yola düştü zannettim (Gerçi inanılmaz sağlam bir şekilde bağlı ama). Anlaşıldı ki sol arka lastiğimiz patlamış, ama ben hayatımda böyle bir ses duymadım. Yavaşça yolun sağına yanaştık.

Eşim biraz ilerideki bir benzin istasyonuna yürüdü ve telefon ile bir lastikçi çağırdı.

Gelen lastikçi, stepneyi takmak yerine, jantı düzeltip yeni bir lastik takmak teklifinde bulundu. Bu arabalarda stepne, aracın altında ve söküp takması çok zor bir bölgede imiş. Neyse kabul ettik.

• 

• 

• 

• 

• 

Çıkan lastik görülmeye değerdi doğrusu.

Bu arada patlama sonucu alttan geçen kabloların da bazıları kopmuştu. Sevgilim o kırık ayağı ile bunları toparlamaya çalıştı.

Lastikçiye istediği 300.- ödedik ve verilmiş sadakamız varmış diyerek tekrar yola koyulduk.

Biraz sonra Aydın-İzmir otobanına girmiş ve biraz olsun yatışmış iken, bu sefer ilkinden daha büyük bir patlama ile sarsıldık.

Yarım saat önceki olaydan dolayı tecrübeli olduğumuzdan, yine bir lastik patlaması olayı ile karşı karşıya olduğumuzu anladık. Yine mümkün olduğunca yavaş bir şekilde sağa çektik. İnanılır gibi değil ama bu sefer de sağ arka lastiğimiz patlamıştı.

YARIM SAAT ARA İLE İKİ ARKA LASTİK. Buna kim inanır ki?

Ama bu sefer durum ilkinden daha kötüydü. Hem otobanda kalmıştık, hem de arabadan yollara akan bir şeyler vardı. Herhalde su depolarından biri de patladı diye düşündük. Eşim otostop yapabilmek ve bir lastikçi aramak için yola koyulurken, ben de her ihtimale karşılık, köpeğimizi de alıp, karavandan biraz uzaklaştım.

• 

• 

• 

• 

Bu arada yol temizliği ile görevli araçlardan biri karavanın yanında durdu. Bana “geçmiş olsun” dedikten sonra, otoyola dağılmış lastik parçaları, şişeler ve plastik parçalar olduğunu anlattı.

Hasar kontrolü için tekrar karavana girdim. Görünürde hiç bir şey olmamasına rağmen, garip bir koku vardı. Mutfak dolabının alt kapağını açtığımda ise, aşağıdaki manzara ile karşılaştım.

• 

• 

• 

Lastik o kadar büyük bir basınçla patlamıştı ki, hemen üst bölümünde bulunan mutfak dolabının bir bölümünü de havaya uçurmuş ve bir delik açmıştı.

Burada bulunan yağlar, sirke, süzgeç vs. gibi malzemelerimiz yola dökülmüştü.

Benim benzin ya da su deposu patladı zannettiğim şeylerse, kırılan alkol şişelerimiz ve içkilerimiz imiş.

Nihayet eşim yanında bir lastikçi ile çıkageldi. Ne yazık ki hiç kimse arabaya almak için durmamış. O ayağı ile en yakın servis istasyonuna kadar yürümüş.

Gelen lastikçi bu sefer stepneyi sökerek, lastiği değiştirdi. İyi ki daha önceki patlamada yeni lastik takmışız. Bu sefer de 175.- ödedik.

Tekrar yola çıkmak için karavana binerken, kesinlikle kurşun döktürmemiz gerek diye düşünüyorduk.

4 yıldır, yılın neredeyse 8 ayı karavan ile geziyoruz. Şimdiye kadar hiç lastiğimiz patlamamıştı. Hele yarım saat ara ile iki arka lastiğin birden patlaması, olacak şey değildi.

Ertesi gün İzmir’de hem karavanın mutfağını yaptırdık, hem de soluğu lastik bayiinde aldık. Biz yüklü bir araç ile dolaştığımız için, tüm kontrollerimizi yaptırmadan, hiç bir zaman yola çıkmayız. Lastiklerimizi de geçen sene almıştık. Ama ne yazık ki 2018 de yeni lastik almış olduğumuzu düşünürken, takılan lastikler 2012 üretimi imiş. Bunu kontrol etmek hiç aklımıza gelmemişti.

4 lastiğimizi de 3680.- vererek, çok iyi olduğu söylenen Hankook marka ile değiştirdik.

Umarım bir daha böyle bir durum yaşamayız. 

Nazar değdiğine inanıyorum.